พัฒนากรพาไป บ้านริมห้วย

ผมนั่ง คิดไปเรื่อย ๆ  บนรถทัวร์ ๒  ชั้น คันหนึ่ง  ซึ่งในคณะของเรามีอยู่ ๒  คัน ผมและเพื่อน ๆ  ถูกจำเพาะเจาะจงมา  พร้อมรายชื่อแนบมาว่า  ให้นั่งคันที่  ๒  ชีวิตจึงเป็นไปตามนั้น การเดินทางทัศนศึกษาดูงาน เพิ่มพูนสมรรถนะเจ้าหน้าที่พัฒนาชุมชน  ระยะเวลา  ๓ วัน  ๒   คืน  มีเป้าหมายการเดินทาง  ที่เขาใหญ่ - พัทยา -และ กทม.  เป็นลำดับสุดท้าย ทุกๆ สิ้นปี งบประมาณหน่วยงาน ของเราจะมีการ จัดทัศนศึกษาดูงาน เป็นประจำ ปีนี้ ผมตั้งใจ เป็นพิเศษ ที่จะไปศึกษาดูงาน  เป็นการจำเพราะ  ในด้าน  การจัดกรอบความคิด  ในการขับเคลื่อนงานริเริ่มสร้างสรรค์ขององค์กร  (IPA)  และรูปแบบการจัดการ จัดนิทรรศการ ซึ่งเป็นจุดอ่อน  ทุกครั้งที่ได้รับมอบหมายภารกิจด้านนี้  ผมจึง  คิดงานไม่ออก  ออกแบบ  ไม่เป็น เราเดินทาง  จาก พัทยา  ในเช้าตรู่  ของวันนั้น  ที่โรงแรมโลมา  ปลาฉลาม  เมืองพัทยา  ชลบุรี  นับเป็นการนัดหมายที่  ท้าทายอย่างยิ่ง  รถจะเดินทางสู่เป้าหมาย  ในเวลา  ๖  โมงเช้า  แสดงว่า  เราต้องทานอาหารเช้าให้เรียบร้อย  ก่อน   หน้านั้น   การตื่นเช้า  เป็นของแสลง  สำหรับ  คนนอนดึกอยู่แล้ว  แต่เพื่อความไม่อับอายขายขี้หน้า  ต่

           สัปดาห์ที่แล้ว ผมได้มีโอกาสไปร่วมงาน เทศกาลแห่งการเรียนรู้ เสริมคุณค่าพลังเยาวชนพลเมืองดีศรีสะเกษ ครั้งที่ ๑ ซึ่งเป็นงานที่ศูนย์ประสานงานการวิจัยเพื่อท้องถิ่นจังหวัดศรีสะเกษ โดยการสนับสนุนของมูลนิธิสยามกัมมาจล และหน่วยงานร่วมจัดงานร่วมกันจัดขึ้น   บรรยากาศในการจัดงานเป็นไปอย่างคึกคัก แม้ผมจะเป็นกลุ่ม ที่เรียกว่า ผู้ใหญ่ใจดี   ที่มาร่วมหนุนงานเยาวชนในพื้นที่ แต่ก็อดตื่นเต้นไปกับเด็กและเยาวชนที่ได้รับโอกาสดี ๆ   ในการทำโครงการพัฒนาชุมชนในท้องถิ่นศรีสะเกษ ตามแนวทางที่เด็กและเยาวชน มีความสนใจมีความถนัด               โครงการฟื้นฟูการแสดงดนตรีพื้นบ้านชาวกูย จากบ้านรงระ ตำบลตูม อำเภอปรางค์กู่ ก็เป็นอีกหมู่บ้านหนึ่งที่มาจัดแสดงผลงานภายในงานนี้   จริง ๆ   ผมก็เป็นคนบ้านรงระ   นั่นล่ะ   พอจะรู้ความเป็นมาเป็นไปของการดำเนินงานโครงการของน้อง ๆ   เยาวชนที่ช่วยกันทำโครงการนี้ขึ้น เพียงแต่ไม่ได้ติดตาม หรือลงไปช่วยดูในรายละเอียด   เรียกได้ว่า   ให้กำลังใจทีมน้อง ๆ   ในลักษณะอยู่ห่าง ๆ   อย่างห่วง ๆ               การละเล่นดนตรีพื้นบ้านของกลุ่มผู้สูงอายุในบ้านรงระ นั้นก็เก