เสน่ห์ปรางค์กู่

             กล่าวถึง อำเภอปรางค์กู่ จังหวัดศรีสะเกษ ท่านนึกถึงอะไร ผู้เขียนเชื่อว่า หลายท่านอาจจะหยุด และครุ่นคิด เสียนานว่า อำเภอปรางค์กู่ อยู่ส่วนไหนของจังหวัดศรีสะเกษ หนอ หรือไม่ก็พาลคิดถึงภาพในอดีตที่ประทับติดตรึง  ติดหูติดตา มาว่า  ดินแดนแห่งเด็กกินดิน และภาพความแห้งแล้ง  ซึ่งเว็บไซด์พิกิวิเดีย ได้ลงข้อมูลอธิบายความเป็นปรางค์กู่ว่า “อำเภอปรางค์กู่ เป็นอำเภอที่มีความแห้งแล้งมากที่สุดเป็นลำดับต้นๆ ของประเทศไทย ”  ในฐานะเป็นชาวปรางค์กู่ ใช้ชีวิตอยู่ในปรางค์กู่ ตั้งแต่เกิดกระทั่ง ชีวิตเดินทางสู่วัยกลางคน  กลับพบว่า  อำเภอปรางค์กู่  นั้นเป็นดินหนึ่งที่มีมนต์เสน่ห์ มีเรื่องราวที่ชวนหลงใหล เยอะเยะมากมาย

  

          อำเภอปรางค์กู่  นั้นเป็นอำเภอขนาดกลาง มีจำนวน ๑๐  ตำบล  ๑๔๑ หมู่บ้าน ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ ของตัวเมืองศรีสะเกษ ห่างจากตัวเมืองราว  ๖๐  กิโลเมตร  ชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนดำรงอยู่บนฐานแห่งความเรียบง่าย เป็นสังคมแห่งความเกื้อกูล น่าอยู่  สามัคคีมีไมตรีจิต  ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ ที่ได้มาปฏิบัติราชการที่นี่  ทุกคนต่างเอ่ยปากชมเชย ถึงวิถีความเป็นปรางค์กู่ ในด้านสังคม ปรางค์กู่ นั้นประกอบด้วยกลุ่มชาติพันธุ์ ๓  กลุ่มที่คละเคล้าปะปนกันอยู่  ทั้งชาติพันธุ์เขมร  กูย  และลาว  ที่อยู่ร่วมกันอย่างสมัครสมาน ร่วมกันบำรุงศิลปวัฒนธรรมร่วมกัน เป็นอย่างดี 

          ในรอบหลายปีที่ผ่านมา ความเป็นปรางค์กู่ ได้รับการถ่ายทอดสู่สาธารณะ อย่างแพร่หลาย ผ่านตำรวจวัยเกษียณ ที่มีชื่อว่า หมวดวิชัย สุรยุทธ  ตำรวจป้าปลูกต้นไม้ ที่อุทิศชีวิตเพื่อการปลูกต้นไม้  เป็นเวลามากกว่า  ๒๐  ปี จนเป็นผลให้อำเภอปรางค์กู่ ทั้งอำเภอ โดยเฉพาะ  ๒  ข้างทางถนน  ทั้งสายหลัก และสายรอง ปกคลุมไปด้วยต้นไม้ให้ความร่มรื่น ไปได้พรรณไม้นานาชนิด ทั้งต้นตาล  ต้นยางนา  ต้นขี้เหล็ก จนปัจจุบัน ชาวบ้านได้เกี่ยวเกี่ยวประโยชน์จากการปลูกต้นไม้  และการรณรงค์สร้างแนวคิดการปลูกต้นไม้ทั้งในที่สาธาณะ และพื้นที่ส่วนตัว  จนก่อตัวเป็นกระแสที่น่าสนใจของคนปรางค์กู่  ตามแนวทางการขับเคลื่อนอุดมการณ์ แผ่นดินธรรม แผ่นดินทองให้เกิดขึ้น   กับพื้นที่อำเภอปรางค์กู่  ปรางค์กู่วันนี้ ไม่มีคราบไคลของความแห้งแล้ง หลงเหลืออยู่ อีกแล้ว ในภาคเกษตรกรรมเราก็มีผลผลิตทางการเกษตรที่หลายหลาย ด้วยมีพื้นที่ทำนาที่มีความอุดมสมบูรณ์ ในเขตลุ่มน้ำทั้งลำห้วยสำราญ  ลำห้วยแสน  ลำห้วยทับทัน และลำห้วยขนาดเล็กอื่น ๆ  ดังนั้น  ในแต่ละปี เราจึงมี ผลผลิตการเกษตรออกมาอย่างหลากหลาย  เช่น  ข้าวหอมมะลิ มันสำปะหลัง  ยางพารา และสินค้าเกษตรอื่น ๆ   อีกหลากหลาย  อีกทั้ง  การต่อยอดพัฒนา ภูมิปัญญาท้องถิ่น สู่การสร้างอาชีพ  เป็นสินค้า OTOP  ที่โดดเด่นเป็นเอกลักษ์ 

          สวนเห็ดดอกลำดวน ฟาร์มเห็ดขนาดมาตรฐาน ก็เป็นอีกหนึ่งแห่งที่เป็นหน้าเป็นตาของคนปรางค์กู่ ซึ่งตั้งอยู่  เลขที่  ๓๙  หมู่ที่  ๙  ตำบลพิมาย  อำเภอปรางค์กู่  จังหวัดศรีสะเกษ คุณสุวิชัย  วงค์ษา  เจ้าของฟาร์มสวนเห็ดดอกลำดวน เป็นหนุ่มใหญ่ที่มีวิสัยทัศน์ มีสำนึกรักท้องถิ่น  ได้ปักหลักสร้างงาน  บนฐานที่ดินของตนเอง  บนเนื้อที่  ๒๐  ไร่  ที่มีการปลูกพืชแบบผสมผสาน อย่างน่าสนใจ  ภายใต้แปลงแห่งนี้  ภายในบริเวณสวนเห็ดดอกลำดวน ประกอบด้วย โรงเรือนเพาะเห็ด จำนวน  ๕๐  โรงเรือน  สระน้ำ  จำนวน  ๒  ลูก ขนาดลูกละ  ๑  ไร่  ไม้ยืนต้น เช่น มะม่วง ชมพู่ กระท้อน มะพร้าว ต้นยางนา ต้นสัก อื่น ๆ  จำนวน  ๕  ไร่  ต้นไม้ล้มลุกและพืชคลุมดิน  เช่น กล้วย มะละกอ ข่า ตะไคร้ ใบมะกรูด หอม กระเทียม ยี่หร่า สาระแหน่ อื่น ๆ จำนวน  ๒  ไร่  ผลผลิตหลักของสวนแห่งนี้คือ ดอกเห็ดสด ประกอบด้วย ดอกเห็ดนางฟ้า นางรม เห็ดเป่าฮื้อ เห็ดขอนขาว เห็ดบด (กระด้าง) เห็ดโคนญี่ปุ่น และเห็ดหอม เฉลี่ยแล้วในแต่ละวันจะมีดอกเห็ดสดจากสวนฯออกสู่ตลาด ประมาณ  ๑๕๐  กิโลกรัม  

          ณ  วันนี้  สวนเห็ดดอกลำดวน ยังคงดำเนินกิจการ  และต่อยอดงานอย่างสม่ำเสมอ  และเป็นฟาร์มเปิดที่รองรับ  ให้พี่น้องประชาชน มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ศึกษาดูงาน และนำประสบการณ์ไปขยายผล ปฏิบัติเองเพื่อสร้างงานสร้างรายได้  ทางฟาร์มก็ยินดีสนับสนุน  และเป็นกระแสอาชีพทางเลือกที่น่าสนใจ  ในการไปหนุนเสริม  อาชีพหลักของเกษตรกรนอกเหนือจากอาชีพทำนา  

          เรื่องราวความเป็น  วิถีปรางค์กู่  อัตลักษณ์ ตัวตนของชาวปรางค์กู่  นั้นมีอยู่อย่างมากมาย มีเรื่องราวดี ๆ  ที่ยังไม่ได้กล่าวถึงอีกมากมายในหลายมิติ   ทั้ง  ศิลปวัฒนธรรม  การพัฒนาเศรษฐกิจพอเพียง  การท่องเที่ยว  การเกษตรอินทรีย์   ในโอกาสหน้าผู้เขียนจะนำพาท่าน มามองมารู้จักปรางค์กู่  ให้มากยิ่งขึ้น  ซึ่งปรางค์กู่  มีมากไปกว่า  เด็กกินดิน  และความแห้งแล้ง   ครับ