ปี พ.ศ ๒๕๕๕ ผมได้มีโอกาสทำงานร่วมกับ โครงการสะพาน ที่คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัย อุบลราชธานี เนื่องจาก ม.อุบล ฯ เปิดโอกาสให้ชุมชน เสนอรับทุนวิจัยขนาดย่อย ผมก็ ไม่ละทิ้งโอกาส นั้น เพราะเป็นโอกาสหนึ่งในการทำงานชุมชน ในพื้นที่
ผมชอบ คำว่า สะพาน เสมือนเป็นข้อต่อ หรือทางผ่าน เชื่อมโยงให้ใครต่อใคร หรือตัวเอง เข้าถึงโอกาส ทำตัวเป็นสะพาน อาจถูกเหยียบถูกย่ำบ้าง ถูกลืมบ้าง ก็ ไม่เป็นไร ถ้าเขาไปพบโอกาสที่ดี จริงมั้ย
สะพาน หมายถึง
น. สิ่งปลูกสร้างที่ทําสําหรับข้ามแม่นํ้าลําคลอง
เป็นต้น บางทีทํายื่นลงในนํ้าสําหรับขึ้นลง
ไม้ที่ทอดระหว่างหัวเสาสำหรับรับคอสองของอาคารที่เป็นตึกโบราณ
โดยปริยายหมายความว่า สื่อเชื่อมโยง เช่น ตีสนิทกับน้องชายเพื่อเป็นสะพานไปรู้จักกับพี่สาว ตะพาน ก็ว่า.พวกเรา เลือกเสนอ โครงการวิจัย ศึกษารูปแบบการบริหารจัดการป่าชุมชนโดยการมีส่วนร่วมของกลุ่มเยาวชนบ้านรงระ เนื่องจากเราเล็ง เห็น ถึงความสำคัญของป่าชุมชน ที่มีอยู่จำนวน ๒๐๐ ไร่ ที่ชุมชนรักษาไว้ ถ้า ไม่สืบสาน การทำงาน ให้เยาวชนคนรุ่นหลัง เด็กอาจมอง ป่าชุมชนเป็นเพียงต้นไม้ หลายต้น มารวมกัน อาจมองไม่เห็นความสำคัญ อื่น ที่ซ่อนอยู่แน่นอน
พวกเราได้เรียนรู้ถึงความรู้ใหม่ ๆ จากการเติมเต็ม ของนักวิชาการ หนุ่มสาวชาว มหาวิทยาลัยอุบล ฯ ที่สนใจ ทำงานสนับสนุนชุมชนอย่างเป็นระบบ และผมเอง ก็ชื่นชม อาจารย์ หนุ่มสาวเหล่านี้ อย่างยิ่ง ว่า นี่ คือ มหาวิทยาลัยที่พยายาม มาทำงานร่วมกับชุมชนท้องถิ่น เป็นมหาวิทยาลัยเพื่อปวงชน ไม่อยู่บนหอคอยงาช้าง ช่วงหลัง ๆ มหาลัยทุกแห่ง ก็จะเริ่มมีทิศทางการทำงานลักษณะนี้ ซึ่ง เป็นเรื่องที่ดีมาก เพราะที่นั่น เป็นที่รวมของปัญญาชน ถ้าพวกเขาลงมาอย่างจริงจัง ชุมชนจะได้ประโยชน์มาก (หรือบางทีเขาลงนานแล้ว แต่เราไม่รู้ 5555)
ซึ่งผลงานการวิจัย ชิ้นเล็กนี้ นายสรรณ์ญา กระสังข์ เป็นหัวหน้าโครงการ ฯ โดยได้รับการสนับสนุนจากน้อง ๆ เยาวชน และทีมผู้นำชุมชนบ้านรงระ เป็นอย่างดี ผลส่วนหนึ่งจากโครงการวิจัย ของเรา เรานำข้อมูลมาปฏิบัติการสร้างการมีส่วนร่วมโดยเยาวชนบ้านรงระ จัดกิจกรรม "บวชป่า สืบชะตาป่าชุมชน"
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น